KABUS

Şu karanlık sokakta

Hayal meyal gördüğüm gölge ben miyim ?

Bu çürüyen eller benim mi?

Yalınızım bir sokak ortasında

Korkulardan bir boncuk diziyorum boynuma.

Sonra bir kedi çığlığı duyup irkiliyorum.

Birbirlerini parçalayan kediler görüyorum.

Her yerde biraz taze et,biraz kan

Şah damarımda kanlı bir pençe

Tam kalbimin üstünde

Kanlı tırnak izleri var.

Öyle ki ; geceyi ikiye ayıracak kadar...

Hayal meyal bir korku saplanıyor içime

Nereye baksam karanlık

Nerden baksam yine o acıklı şarkı çalıyor.

Bu küflü yağmurlar çıldırtıyor beni

Hele bir de kabuslarıma sürtünen kediler var ya!

Ağızları kan kokan kediler.

Sevenler ,sevilenler boylu boyunca bir ceset

Çatık kaşlı akbabablar tünüyor yapraklara.

Sonra ben korku içinde

Sonra ben yine hayal meyal o köşebaşındayım

Elimde kırık bir ayna

Silinmiş yansımama bakıyorum

Başım ellerimin arasında bir yük

Hayallerimi toplamaya çalışıyorum....

Sessizim ve yalnızım

Yürüyorum sokaklara boyunca

Her adımda yüzlerce ışık yılı mesafedeyim

Ağlıyorum,gözlerim törpülenmiş

Yol kenarlarında kanayan devler görüyorum

Dert sormak aklıma gelmiyor.

Fikrim,bir karanlık boşluğa düğümleniyor zaman zaman

Gözlerim bir boşluğa bakıyor

Boşlukta parlayan gözler bana yaklaşıyor.

Elim ayağım tutulmuş sanki

Bileklerimde dikenli teller,kanatıyor

Çırpınıyorum,belli ki gülünç bir halim var

Lağım kenarlarında gülüşen kemirgenler var....

Bağıramıyorum sesim çıkmıyor

Avazım yırtılıyor tılsımlı bir büyünün içinde

Elimi uzatıyorum elini uzatmıyorsun.

Bir cadı kazanında

Tenim çatlayıncaya kadar yanıyorum

Çıyanlar bile gülüyor halime

Öldürüyorum yine geliyorlar.

Yine geliyorlar üstüme

Ve ayak seslerini duyuyorum sinsice

Karanlığın içinden küçük gölgeler yaklaşıyor

Etrafımda binlercesi

Öldürdükçe çoğalıyorlar

Ve çoğaldıkça büyüyorlar

Başedemiyorum...