Ben Uzaktan Uzaktan

Nedense artık dilimde '' Pazar Şiiri '' diye bir şey mevcut.Sanki her pazara bir şiir lazımmış gibi.Ama hava şimdi yağmurlu ve gri.Nasılsa bir hüzün çökmüş gölgeme.Tam da şiir havası.Hafiften bir çiselti.Öyleyse bu pazarki şiiri Prof. Dr. Nurullah GENÇ' ten okuyalım.

Hasbahçesinde ömrün yakın olmaz bana gül 

Bîzârım ümidime kurulan her tuzaktan 

Tutuştu o lâcivert hayâle düşen kâkûl 

Bakanlar baktı sana; ben uzaktan uzaktan 

Yandı birden korkuyla gözlerine uçan kuş 

Bulutlar aynalara seni sordu ıraktan 

Deniz sanki isyankâr bir rüyada boğulmuş 

Nehirlar aktı sana; ben uzaktan uzaktan 

Peşimde her âşığın gölgesini taşırım 

Alırım esrârını her devin bir dudaktan 

Dağda haramilerle, kurtlarla ağlaşırım 

Gökler sıcaktı sana; ben uzaktan uzaktan 

Nerede bu çileyi çekenlerin tarihi 

Kalbimin enkazına kan akıyor duvaktan 

Çölde kalan ruhların bile döndü talihi 

Türküler yaktı sana; ben uzaktan uzaktan 

En kâvi diken dahi murâd alır bağında 

Bırakıp derde beni, kurtulursun firâktan 

Gece- gündüz esridin bir kaktüs yaprağında 

Gelmem yasaktı sana; ben uzaktan uzaktan 

Simsiyah bir kıyamet tohumu filizlenir 

Mezarıma isminle atacağın topraktan 

Acılar sanki neden bu sevdada gizlenir 

İçim tutsaktı sana; ben uzaktan uzaktan

.Son Kuşlar