Kabus

Şu karanlık sokakta
Hayal meyal gördüğüm gölge ben miyim ?
Bu çürüyen eller benim mi?
Yalınızım bir sokak ortasında
Korkulardan bir boncuk diziyorum boynuma.
Sonra bir kedi çığlığı duyup irkiliyorum.
Birbirlerini parçalayan kediler görüyorum.
Her yerde biraz taze et,biraz kan
Şah damarımda kanlı bir pençe
Tam kalbimin üstünde
Kanlı tırnak izleri var.
Öyle ki ; geceyi ikiye ayıracak kadar...


Hayal meyal bir korku saplanıyor içime
Nereye baksam karanlık
Nerden baksam yine o acıklı şarkı çalıyor.
Bu küflü yağmurlar çıldırtıyor beni
Hele bir de kabuslarıma sürtünen kediler var ya!
Ağızları kan kokan kediler.
Sevenler ,sevilenler boylu boyunca bir ceset
Çatık kaşlı akbabablar tünüyor yapraklara.
Sonra ben korku içinde
Sonra ben yine hayal meyal o köşebaşındayım
Elimde kırık bir ayna
Silinmiş yansımama bakıyorum
Başım ellerimin arasında bir yük
Hayallerimi toplamaya çalışıyorum....


Sessizim ve yalnızım
Yürüyorum sokaklara boyunca
Her adımda yüzlerce ışık yılı mesafedeyim
Ağlıyorum,gözlerim törpülenmiş
Yol kenarlarında kanayan devler görüyorum
Dert sormak aklıma gelmiyor.
Fikrim,bir karanlık boşluğa düğümleniyor zaman zaman
Gözlerim bir boşluğa bakıyor
Boşlukta parlayan gözler bana yaklaşıyor.
Elim ayağım tutulmuş sanki
Bileklerimde dikenli teller,kanatıyor
Çırpınıyorum,belli ki gülünç bir halim var
Lağım kenarlarında gülüşen kemirgenler var....


Bağıramıyorum sesim çıkmıyor
Avazım yırtılıyor tılsımlı bir büyünün içinde
Elimi uzatıyorum elini uzatmıyorsun.
Bir cadı kazanında
Tenim çatlayıncaya kadar yanıyorum
Çıyanlar bile gülüyor halime
Öldürüyorum yine geliyorlar.
Yine geliyorlar üstüme
Ve ayak seslerini duyuyorum sinsice
Karanlığın içinden küçük gölgeler yaklaşıyor
Etrafımda binlercesi
Öldürdükçe çoğalıyorlar
Ve çoğaldıkça büyüyorlar
Başedemiyorum...

Hüzzam Makamı