Bol Katranlı Tüttürgeç

Bundan 10 bilemedin 11 sene önce(bilemedin değil mi ?) :] fakir ama gururlu bir çocuk vardı.Bu çocuk köyünün yağmurlarında ıslanır,organik gıdalarıyla maşallah dedirtecek şekilde tosunlaşırdı.Köyünün bahçelerinde cıvıldaşır,armudu dalından dutu ağaca çıkamadığı için yerden toplardı.Öylesine mutlu ve mesuttu.


Derken günlerden bir gün , gözleri kamaştıracak kadar güzel bir köy sabahında,yatağında yirmibeş malak gücünde uzanmış yatarken ve televizyon seyrederken bir anda canının sıkıldığını hissetti.Canı sıkılmış bir vaziyette etrafa boş gözlerle bakarken birden tepesinde bir ampul yanıverdi.Peki neden ? Çünkü şeytan dürtmüştü.(Bu dürtüşün aslında nasıl bir dürtüş olduğunu şimdi daha iyi anlıyordu ama o zamanlar toydu.)Ve bu dürtüş GÖKTÜRK'ün (uppss burda adımı da söylemiş oldum) derinliklerinde İd ,Ego ve Süper Egosunun birbirlerine kafa göz dalmalarına sebep olmuştu.Uzunca bir arbededen sonra İD galip gelmiş ve GÖKTÜRK'ün sol kaşı hafiften havaya kalkmış , dudağının sol kenarında sinsi bir gülüş belirivermişti.(Bu durumdayken GÖKTÜRK'ün 40 tilki gücünde olduğu söylenmektedir).

Bu gülüşü de yanına alan Göktürk yavaşça kapıdan dışarı çıktı.Kafasını kapıdan dışarı uzatarak hafif bir sesle seslendi :
-Anneanne !
-.......
Ses yoktu doğal olarak anneanne de yoktu.Hemen dış kapıya yöneldi yavaşça kafasını dışarı uzatarak valide sultanın varlığının oralarda olup olmadığına baktı.Ordaydı ama epey uzaktaydı.Hemen bir U Dönüşle valide sultanın odasına yöneldi.Kapıya yavaşça dokundu.Kapı kulakları tırmalayan bir gıcırtıyla yavaşça açıldı.Bir sansar misali yavaşça içeri süzüldü.Yerini biliyordu.Doğruca masanın olduğu yere seğirtti.Ve evet ! İşte ordaydı.Beyaz üzerine kırmızı desenleri olan Maltepe barış çubuğu paketi bütün zerafetiyle(sonradan iğrençLEŞti ama) orda duruyordu.Ve içlerinden bir tanesi o nazlı boynunu paketin dışına uzatmıştı.

Yavaşça pakete doğru gitti.İki parmağını kullanarak tereyağından kıl çekercesine bir tanesini alıp cebine koydu.Hızlı adımlarla dış kapıya doğru giderken bir şeyin eksikliğini hissetti.Eveeet !!Tokai : Çakar çakmaz çakan çakmağı yoktu.Kısa bir aramadan sonra onu da yanına alarak hızlı ve seri adımlarla evin arkasına dolanarak dut ağacının altına sotelendi.Sağ cebinden barış çubuğunu sol cebinden Tokai sini çıkardı.Yavaşça barış çubuğunu dudaklarının arasına sıkıştırdı.(Tabi bu arada 45 kere 3,5 saymış olabilirim zira yakalanma durumları) :] Tokai sini ateşledi.Ateşle barış çubuğunu bir araya getirip deriiiiin bir nefes aldı...................................................................................................... !
-Eeee n'oldu şimdi ? Hiçbir şey olmadı.Bu mu şimdi barış çubuğu ?
Derken bir nefes bir nefes daha......................................................!
-Yav acaba şu karşıdaki ev mi sallanıyor yoksa ben mi ?
Evet işte etkisini göstermeye başlamıştı barış çubuğu.Göktürk'ün içi bulanmıştı.Çıkarsa mıydı içindekileri yoksa içindemi kalsaydı hepsi.Zar zor tekrar içeri girdi.Yatağının baş ucuna dikildi ve bir külçe gibi kendisini yatağa bıraktı.Gözlerini açtığında saat sabahın 7'siydi.Ayağa kalkıp salona gitti.Valide Sultan ordaydı :
-Oooo maşallah hiç uyanmasaydın.
-Eee daha erken.Saat 7...
-Bize göre 7 .Sen dün 10 dan beri uyuyorsun..sun..sunnnnnn..sun !

İşte o anda daha dün tepesinde yanan ampul bir anda patlamış onun yerine şimşekler çakmaya ve tepesine balyozlar inmeye başlamıştı.Ve anlamıştı artık..Hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı !!!
Ve tam o anda arkasında dün kendisini dürtenin acı kahkaları duyuldu...
-Nıııhahha hahah ahaha hhaaa !!!

                 ---THE END ---

*Tam bu noktada rahmetli anneannemin zamanında bana sürekli söylediği nasihati genç arkadaşlarıma söylemem şarttır .Ben de işe yaramadı umarım sizde işe yarar :

-Oğlum git kendine kuru üzüm ,leblebi,çekirdek al karnın doyar en azından.İçme şu zehri....

Kalın sağlıcakla.....